In het zonnetje voor de tent een boek lezen: dat vind ik een van de heerlijkste momenten van de zomervakantie.
Als jij ook van (voor)lezen houdt, is dat vast extra leuk met de bundel Eindelijk vakantie! Hierin staan allemaal zomerse spannende, grappige en rare kindervakantieverhalen en gedichten van allerlei schrijvers.
Wil je iets lezen van mijn (schrijf)vriendin Loes Hazelaar, van de illustrator van Broodje Koosburger, Wilbert van der Steen, van mij of van een heleboel andere schrijvers? Dan zit je gebeiteld met Eindelijk vakantie!
Mijn verhaal heet Wat hoor ik toch?
Jesse en Bente gaan op vakantie, maar wie past er op hun konijn? Nee hè, ’t is die rare, gemene buurvrouw… Dat kan natuurlijk niet, maar wat nu? Bente en Jesse bedenken iets, iets heel aparts!
Weer schopt Jesse hard tegen de voetbal en met een knal ploft die tegen het groene hokje achterin de tuin.
‘Oei,’ schrikt Jesse en hij rent naar het hok. ‘Sorrysorrysorry,’ zegt hij terwijl hij vlug het deurtje opent. ‘Ik wilde je niet laten schrikken, Droppie.’ Voorzichtig tilt hij het zwarte lijfje op en legt het tegen zijn borst. Met twee vingers streelt hij de oortjes, net zo lang tot Droppie nieuwsgierig in zijn hals snuffelt. Dat kriebelt en giechelend geeft Jesse een kusje op het zachte koppie.
‘Mag ik hem?’
O nee, daar heb je Bente weer.
‘Geef hier,’ zegt ze en ze strekt haar armen uit.
‘Ik heb ‘m pas net gepakt.’ Stevig houdt Jesse Droppie vast.
‘Het is ook mijn konijn,’ bitst Bente, ‘en ik ben de oudste.’
Jesse doet of hij haar niet heeft gehoord.
‘Ik zal je missen,’ fluistert hij. ‘Zal mevrouw De Bruin wel goed voor je zorgen?’
‘Wat!’ schreeuwt Bente. ‘Mevrouw De Bruin? Tine zou toch op hem letten?’
‘Weet je dat nog niet?’ vraagt Jesse verbaasd. ‘Tine kan niet, ze gaat onverwacht toch op vakantie. Dat kwam ze vanmorgen vertellen en toen heeft mama mevrouw De Bruin geregeld.’
‘Nee hè, niet die heks. Hartstikke gemeen is ze, ze snauwt altijd en lacht zo gek. Waarom heeft mama háár gevraagd?’ Bente stampt hard met haar voet op de grond.
‘Omdat verder iedereen op vakantie gaat, er is niemand anders.’
‘Maar dat mens haalt Droppie zeker nooit uit zijn hok.’ Bente huilt zowat. ‘En wedden dat ze vergeet hem eten te geven?’
Als je nieuwsgierig bent wat Bente en Jesse bedenken om Droppie te redden, lees het in Eindelijk vakantie! The House of Books. ISBN 978 90 443 2295 8
Dit is over Eindelijk vakantie! geschreven:
NBD|Biblion
Elf verhalen en zeven gedichten van bekende jeugdboekenauteurs als Annemarie Bon, Mieke van Hooft en Marianne Busser & Ron Schroder, en iets minder bekende als Inge de Bie of Sabine de Vos. De bijdragen lijken speciaal geschreven te zijn voor deze uitgave. In de verhalen zit alles wat bij vakantie hoort: spanning en lol, maar ook verveling en het vooruitzicht van een hele lange warme autorit door Frankrijk. Die autorit eindigt in het verhaal van Mirjam Mous overigens in autopech en een vakantie in de achtertuin. Opvallend veel verhalen gaan trouwens over kinderen die kamperen in de achtertuin of over kinderen die niet op een lijn zitten met hun ouders als het om de vakantiebestemming gaat. Niet alle verhalen zijn even begrijpelijk of geslaagd, de gedichten wel. Tosca Menten schreef het meest fantasierijke verhaal: over een koffer die Daan vertelt voor welke spullen hij wel en geen plaats heeft. De speelse illustraties in wit, zwart en grijs maken het boek tot een geheel. Om voor te lezen vanaf ca. 7 jaar, zelf lezen vanaf ca. 9 jaar. (K. Ghonem-Woets)
Pluizer
Deze verhalenbundel bevat verhalen over vakantie, afgewisseld met gedichten die eveneens over vakantie gaan. De afzonderlijk te lezen verhalen zijn van de hand van verschillende auteurs. De verhalen gaan over logeren, kamperen, met het vliegtuig op reis, wat met de huisdieren, op kamp, enzovoort. Deze verhalen kunnen zowel voorgelezen als zelf gelezen worden. De vaak humoristische zwart-witte illustraties van Natascha Stenvert maken het boek af. Ze bevatten pittige details en zijn af en toe met een tikkeltje humor getekend. Het ene verhaal boeit meer dan het andere maar de taal is telkens mooi en eenvoudig. Er is zelfs een dagboekje bij van een meisje op toneelkamp. De verhalen op zich zijn niet te lang. Vooraan in het boek vind je een inhoudstafel met de verschillende verhalen en achteraan vind je meer informatie over de illustrator en de afzonderlijke auteurs. De verzorgde lay-out en dito kaft maken er een mooi geheel van. (Hilde de Boeck)
